نسبت نقدینگی و نقدینگی: به توانایی شرکت ها جهت بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت آن ها نقدینگی گویند. بنابراین به اطلاعاتی که در خصوص توانایی شرکت ها و یا موسسه ها در پرداخت بدهی های خود (دیون کوتاه مدت) و یا متعهد بودن آن ها فراهم می شود نسبت نقدینگی گویند.
نسبتهای نقدینگی رایج شامل موارد زیر میشوند:
نسبتهای جاری:
توانایی شرکت در پرداخت بدهی های کوتاه مدت شرکت از بخش دارایی های جاری
نسبت جاری: داراییهای جاری/ بدهیهای جاری
توانایی یک شرکت در پرداخت بدهیهای کوتاه مدت خود از بخش داراییهای نقدی
نسبت آنی = داراییهای جاری – موجودی مواد و کالا / بدهیهای جاری
نسبت وجه نقد:
پرداخت بدهی های کو تاه مدت شرکت از بخش وجوه نقد را نسبت وجه نقد گویند. محافظه کارانه ترین نسبت نقدینگی است و در آن حساب های دریافتنی هم لحاظ نمی شود.
نسبت وجه نقد = موجودی نقدی+ سرمایهگذاریهای کوتاهمدت / بدهیهای جاری
نسبتهای اهرمی یا ساختار سرمایه چیست؟
جهت ارزیابی میزان سطح بدهی های کوتاه مدت و یا بلند مدت شرکت از نسبت های اهرمی استفاده میگردد که شامل موارد زیر است.
نسبت بدهی:
توانایی یک شرکت در پرداخت بدهیهای کوتاه و بلندمدت از محل داراییهای موجود
نسبت بدهی = مجموع بدهیها / مجموع داراییها
متکی بودن شرکت به وام گرفتن از بانک و حقوق صاحبان سهام برای تامین بخش مالی خود
نسبت تسهیلات به سرمایه = مجموع تسهیلات / مجموع تسهیلات + حقوق صاحبان سهام
نسبت پوشش بهره:
توانایی شرکت در پرداخت هزینه های مالی شرکت یا موسسه ، مانند بهره وام¬های دریافتنی از بخش سود عملیاتی
نسبت پوشش بهره = سود عملیاتی/ هزینههای مالی