در روش لایفو فرض بر این است که، فروشها از آخرین خریدها به عمل آمده است. بنابر این موجودی کالای پایان دوره از محل موجودی کالای اول دوره و اولین خریدها دوره می باشد.
به عبارت دیگر در این روش فرض می شود هر کالایی که زودتر خریداری شده دیرتر به فروش رسیده است.
بنابراین آن مقدار از کالاها که در پایان دوره باقی مانده است از محل موجودی کالای اول دوره و اولین خریدهای دوره می باشد.
این روش باعث تطابق بهای تمام شده نسبتا جاری با درآمد می شود. و از این رو آنرا یک روش سود و زیانی می دانند.
نکته: استفاده از روش لایفو در ایران ممنوع است.