دارایی ها معمولا به 4 دسته تقسیم می شوند.
۱) داراییهایی که در جریان ساخت می باشند و استفاده می شوند. برای این دسته از دارایی ها استهلاکی محاسبه نمی شود.
۲) داراییکه خرید کرده ایم ولی فعلا مورد استفاده قرار نگرفته است. و بهره برداری از آن شروع نشده است، برای این دسته هم استهلاکی محاسبه نمی شود..
۳) داراییهایی که خریداری شده است و مدتی هم از آن ها استفاده کرده ایم ولی در حال حاضر مورد استفاده قرار نمی گیرند.، برای این مورد از دارایی ها ۳۰٪ نرخ استهلاکی که برای آن در جدول ماده ۱۴۹ قانون مالیات است باید استهلاک گرفته شود.
۴) و آخرین مورد مربوطه به داراییهایی است که خریده ایم و استفاده هم می کنیم، که مطابق جدول ماده ۱۴۹ قانون مالیات ها استهلاک آن محاسبه میگردد.
از عوامل مهم و موثر در تقسیم بندی کردن دارایی ها، میزان و همچنین زمان نقد شوندگی یک دارایی است. به همین منظور دارایی ها به دو دسته دارایی های جاری و دارایی های غیر جاری تقسیم می شوند.
داراییهای جاری همچون نقد و یا سایر داراییها، داراییهایی هستند که معمولاد انتظار میرود که طی مدت یک سال و یا در طی روند عادی عملیات، هرکدام که طولانیتر است، بفروش یا مصرف برسد و یا به نقد تبدیل شود. مثال موجودی کالا نمونه خوبی از داراییهای جاری است. زیرا طبیعتا شرکتها انتظار دارند که در طی یک دوره مالی موجودی کالای خود را بفروش برسانند.
داراییهای غیر جاری داراییهایی هستند که معمولا در طی یک دوره مالی بفروش برسند و تبدیل به وجه نقد شوند و برخی از این دارایی ها اساسا برای فروش خریداری و نگهداری نمیشوند.
مانند داراییهای ثابت و از آنها جهت عملیات جاری شرکت استفاده میشود به عنوان مثال اثاثه و منصوبات و ماشین آلات و غیره.