تعسیر در معنای لغوی نرخ گذاشتن یا بها دادن می باشد. و در نتیجه به فرآبند تبدیل ارز به ریال اصطلاحا تسعیر ارز می گویند. یا به بیانی دیگر، به فرآیند تبدیل دو واحد پول متفاوت (شامل انواع نرخ های برابری رسمی و قراردادی و..) به همدیگر تسعیر‌ارز گفته می شود. بنابراین به سود و زیانی که شرکت ها به دلیل تغییر نرخ ارز در صورت های مالی خود اعلام میکنند، سود ناشی از تسعیر ارز میگویند.
قیمت ارز همواره با افزایش و کاهش همراه است. این مسئله باعث میشود تا شرکت هایی که معاملاتشان به صورت ارزی صورت میگیرد. به کاهش و افزایش درآمد روبه‌رو شوند. به طور مثال ممکن است شرکتی کالایی را به شخصی در خارج از کشور به مبلغ دوهزار دلار به فروش برساند. و در زمان فروش آن کالا قیمت هر دلار برابر با 20 هزار تومان باشد. اما زمان دریافت وجه این کالا، قیمت دلار به 24 هزار تومان افزایش پیدا کرده باشد.
تفاوت های تسعیر‌دارایی ها و بدهی های ارزی شرکت های دولتی باید در اجرای مفاد ماده 136 قانون محاسبات عمومی کشور، به حساب اندوخته تسعیر‌دارایی و بدهی های ارزی منظور گردد و در صورت بستانکار بودن مانده آن، در سرفصل حقوق صاحبان سرمایه طبقه بندی می شود. اگر در پایان دوره مالی مانده حساب اندوخته بدهکار باشد، این مبلغ به سود و زیان همان دوره منظور می شود. و خالص تفاوت های تسعیری که موجب تغییر اندوخته طی دوره شده است. باید پس از کسر مبلغ شناسایی شده در سود و زیان دوره جاری، در صورت و زیان جامع دوره منعکس شود.
1: دارایی ها و بدهی ها باید با استفاده از نرخ ارز در تاریخ ترازنامه تسعیر شود.
2: درآمدها و هزینه ها باید با استفاده از نرخ ارز در تاریخ معاملات تسعیر شود.
3: تمام تفاوت های تسعیر حاصل باید در صورت سود و زیان جامع شناسایی شود.