انواع دارایی ها

دارایی‌ ها به دارایی جاری و ثابت، دارایی مشهود و نامشهود تقسیم می شوند.

دارایی های جاری

دارایی های جاری، گروهی از دارایی ها هستند که قدرت  نقدشوندگی زیادی دارند. و مهم ترین ویژگی آن ها  این است که در کمترین زمان و به صورت مستقیم، یا در طی یک فرآیند و یا چرخه عملیاتی به وجه نقد تبدبل می شوند.

انواع دارایی های جاری:

شامل وجه نقد، بانک، سرمایه گذاری های کوتاه مدت، اسناد دریافتنی، بدهکاران، موجودی ها و اوراق بهادار قابل فروش هستند. لازم به توضیح است که وجه نقد و بانک  ماهیت نقد شوندگی در زمان کم را  به صورت ذاتی دارا هستند.

به دارایی های جاری، سرمایه در گردش یا دارایی های در گردش هم گفته می شود.

دارایی های ثابت

دارایی های غیر جاری هستند که انتظار نمی‌رود در چرخه عملیاتی شرکت به وجه نقد تبدیل شوند. این دارایی ها را دارایی های بلند مدت یا غیر جاری نیز می گویند.

دارایی هایی که موجودیت عینی داشته و قابل مشاهده باشند و عمر نسبتا طولانی  (بیشتر از یک سال) دارند.

دارایی های مشهود  به 3 دسته تقسیم می شوند.

1:دارایی های مشهود استهلاک پذیر:

عمر معین و محدود دارند و طبق طول عمرشان  مستهلک می شوند مانند ماشین

2: دارایی مشهود  استهلاک ناپذیر:

عمر نامحدود دارند  و تحلیل پذیر نیستند مانند زمین

3: دارایی مشهود نقصان پذیر

با استخراج تهی می شوند مانند معادن

دارایی نامشهود

برخلاف دارایی مشهود، موجودیت فیزیکی و عینی ندارد و قابل مشاهده نیستند مانند حق امتیاز آب، برق، گاز، و برند تجاری، نرم افزار های کامپیوتری.

سایر دارایی ها

دارایی هایی هستند که در گروه های دیگر دارایی طبقه بندی نمی شوند. در دارایی ثابت، در موجودی نقد و پیش پرداخت ها و … قرار نمی گیرند.

مثل سپرده مسدودی نزد بانک ها که در دسترس ما نیستند و موجودی نقدی و واقعی ما نیست.