استهلاک چیست؟

استهلاک: تمامی دارایی های یک سازمان اعم از دارایی های ثابت و یا داریی های بلند مدت برایشان یک عمر مفید تعریف شده است. و انتظار میرود که با گذشت زمان، کارکرد و عمر مفید آن دارایی کم شود. به کاهش ارزش داراییها در این مدت استهلاک گفته میشود. و محاسبه آن  از مهمترین  هزینه های مربوط به اموال، ماشین آلات و تجهیزات است.

انواع استهلاک در حسابداری

استهلاک‌حسابداری اعم
این بخش به دو گروه دارایی های مشهود مانند ساختمان و تجهیزات و دارایی های نامشهود مثل  حق امتیاز و حق تالیف و حق اختراع مرتبط است.
استهلاک‌حسابداری کاهش منایع طبیعی
استهلاکی که در نتیجه استخراج  و یا مصرف از مقدار ذخیره شده آن کم شود مانند معادن را در گروه استهلاک‌حسابداری کاهش منایع طبیعی  قرار میدهند.

روش های محاسبه

روش های  خط مستقیم، میزان تولید، مانده نزولی، روش مجموع سنوات برای محاسبه‌استهلاک وجود دارد.

هزینه استهلاک‌ها و استهلاک‌انباشته:

به میزان استهلاک‌های  دارایی  های یک شرکت  در طی یک دوره مالی رخ داده شده است هزینه‌استهلاک میگویند.
به کل مبلغی که دارایی های یک موسسه یا شرکت  از شروع زمان خرید تا زمان حال، دچار استهلاک شده است، استهلاک‌انباشته میگویند.
در واقع استهلاک‌انباشته، تمام هزینه ای میباشد که موسسه یا شرکت از هنگامی که از دارایی استفاده میکرده به هزینه‌استهلاک تخصیص داده است.
ماهیت حساب استهلاک‌انباشته  بستانکار و متعلق به دارایی در ترازنامه میباشد. یعنی مانده  این حساب بستانکار است و در تزازنامه به عنوان کاهنده  از مبلغ  ناخالص دارایی های ثابت  گزارش میشود.

هزینه‌استهلاک  در صورت سود و زیان، و استهلاک‌انباشته در ترازنامه ذیل  دارایی ثابت گزارش میشود.

نکات مهم

مجموع هزینه‌استهلاک حساب شده در پایان عمر مفید دارایی  برابر مبلغ استهلاک‌پذیر دارایی خواهد بود.

اگر ارزش اسقاط برابر با صفر باشد، مبلغ استهلاک دارایی  در پایان عمر مفید  با بهای تمام شده  دارایی در هنگام  خرید برابر خواهد بود.